پابه‌پای زوار اربعین حسینی از دیارِ میرزا کوچک + عکس و فیلم
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۵۷۶۴۵۹
خبرگزاری فارس-رشت، فاطمه احمدی؛ چیزی به وصال عشق نمانده، همه رفته و ما مانده‌ایم. باز هم زوار حسین را بدرقه می‌کنیم و التماس دعا و چشم‌انتظاری… دل در دل جامانده‌ها نیست اینجا.
حالا پس از سال‌ها از دور سلام دادن نوبت منِ جامانده بود که در دیار عشق قدم بگذارم، تا قبل از اینکه مجوزش را بگیرم، تا پیش از اینکه درب خانه را ببندم و راه بیفتم، باورم نبود که من هم جزئی از این رزمایش حسینی‌ام.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
حالا با دلی مضطرب و پرهیجان از «غایتِ» این مسیرِ الهی به راه افتاده بودم و برای تک‌تک جاماندگان از ابتدای مسیر دعا می‌خواندم. نگاهم به کوهستان‌های شمال بود و حواسم پیِ پدر و مادری که آرزوی این مسیر را داشتند. دلم پیِ دوستانی بود که محتاج دعا بودند و پایِ دلم آرزومندِ خاکِ نینوا…
مغزم پر از فکر و خیال بود و قلبم، آخ قلبم از حالا در خانه پدری می‌تپید… دارم فکر می‌کنم دختری که پس از این همه سال برسد به ایوانِ طلای بابا چگونه او را در آغوش می‌کشد؟ چگونه ترکش می‌کند و قدم به قدم به پسرانِ بابا علی سلام می‌کند، اصلا عباس (ع) اذن دخول می‌دهد به صحن و سرای مولایش حسین؟
حالا که راه افتاده‌ام و چشمانم تابلوی خروجی گیلان را می‌بیند خیالم آسوده شده که این راه رفتنی است، الحمدالله.
در طول مسیر خیره مانده بودم به درختان سرافراز جنگل‌های شمال، گوشِ دلم پژواکِ صدای میرزا یونس را از لابلای جنگل‌های هیرکانی می‌شنید و گوش سرم به آوازِ مرغان دریایی و پرندگانِ جنگلی تیز شده بود، انگار همه داشتند سلامشان را می‌سپردند به زائران حسینی.
شاخ و برگ درختان در بادهای تندِ رودبار و منجیل که انتهای گیلانِ عزیزم هستند گویا زوزه می‌کشیدند و شیون می‌کردند، خودم را یک آن جای آن درخت تنومندی گذاشتم که سده‌هاست در سراوان قد کشیده اما روی حسین را ندیده، من هم اگر بودم دلم می‌خواست پایینِ پای حسین قد بکشم.
داشتم همینطور خیال می‌بافتم و با گیلانم، با درخت‌های هیرکانی‌اش، با آوای مرغان دریایی‌اش بدرود می‌گفتم که جمعیتی راهمان را برید.
از حالا داشت عطرِ کربلا به مشامم می‌رسید. مردم جنوبی‌ترین شهرستان گیلان (رودبار) موکبی را در خروجی استان تدارک دیده بودند با تمامی امکانات. موکبی تماماََ شبیه به موکب‌های مسیر نجف به کربلا، هم استراحتگاه داشت، هم پذیرایی و سایر ملزومات مورد نیاز زوار.
اسم موکبشان را گذاشته بودند غافله عاشقی، آری عاشق شدن می‌خواهد در این گرمای هوا و بیابانی که فرسنگ‌ها از شهر دور است خادمی کردن، آن هم وقتی میدانی راهی نیستی و ماندی شدی و باید خادمی رفتنی‌ها را کنی و التماس دعا بگیری ازشان.
تمامی تمهیدات از مردم بود و مردم آمده بودند پای کارِ حسین (ع). یکی چای می‌ریخت، یکی شربت، یکی آش درست کرده بود و دیگری روی زمین آب می‌پاشید تا گرد و خاک در هوا پخش نشود و چشمان زوار حسین را نخراشد. پیرمردی محاسن سفید کرده با قدی خمیده دور سر زوار اسپند دود می‌کرد.
خب چشم شدن هم دارد وقتی این همه از کربلا دوری و راهی شده‌ای، چشم شدن هم دارد وقتی موکب حسینی را از این فاصله به راه می‌کنی و از ابتدای مسیر خادمی زوار اباعبدالله را می‌کنی. آری چشم شدن هم دارد، اما حتماََ حسین (ع) حواسش به خدام و زوارش هست نه فقط در عراق و مسیر نجف به کربلا، حتی از رشت به رودبار و از رودبار تا مرز مهران…
این جاماندگان الحق که زائرانی ویژه‌اند، زائرانی که از دور سلام می‌دهند ولی سلامشان سلامی گرم و عمیق است. انگار میرزا یونس کنارشان ایستاده و انگیزه این خدمت شده، انگار بهجتِ عارفان برایشان خطبه می‌خواند و دلشان را گرم می‌کند به دریای محبت اهل بیتی که از این فاصله نگاهشان می‌کند.
با هر زائری که بدرقه می‌کنند گوشه چشمشان خیس می‌شود، دل دریاییشان در کرب و بلاست اما پای دلشان در سیر انتهایی لوشان به قزوین، اما بعد منزل نبود در سفر روحانی کسی چه می‌داند شاید این خدام گیلانی زودتر از ما چشمان روی ماه حسین (ع) را ببیند.
پایان پیام/۸۴۰۰۸
منبع: فارس
کلیدواژه: فاطمه احمدی میرزاکوچک اربعین حسینی کربلا نجف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۵۷۶۴۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سید حسین حسینی و دانیال اسماعیلی فر بخشیده می‌شوند؟
پس از محرومیت سیدحسین حسینی و دانیال اسماعیلی فر از دیدار‌های حساس این هفته لیگ برتر مقابل تراکتور و سپاهان، اخباری درخصوص اعتراض باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس به این احکام شنیده شد که حالا عضو کمیته استیناف از قطعی بودن این حکم می‌گوید.
مهدی دادرس در واکنش به خبر اعتراض استقلال نسبت به محرومیت سیدحسین حسینی به آنا گفت: برخی از سر بی اطلاعی خبرسازی‌هایی می‌کنند، اما اصل قضیه این است که اصلا باشگاه استقلال نمی‌تواند برای بخشش محرومیت یک جلسه‌ای حسینی اقدامی کند. وقتی کمیته انضباطی محرومیت تعلیقی را قطعی می‌کند، دیگر قابل تجدید رای نیست. در حکم کمیته انضباطی هم آمده فقط بخش جریمه مالی قابل اعتراض است که در این زمینه هم من هنوز درخواستی از سوی استقلال ندیدم.
او ادامه داد: رای کمیته انضباطی اسماعیلی فر هم همین طور است و، چون یک جلسه محرومیت قطعی است، قابل بررسی مجدد نیست. هرگاه محرومیت بیش از یک جلسه باشد و رای قطعی نباشد، می‌توانند به کمیته استیناف درخواست بررسی مجدد بدهند. در غیر این صورت، رای محرومیت یک جلسه‌ای که از تعلیقی به قطعی رسیده باشد، دیگر قابلیت بررسی در استیناف را ندارد.
عضو کمیته استیناف در مورد اینکه آیا درخواستی از پرسپولیس برای اعتراض به رای کمیته انضباطی اتفاقات بازی با ذوب آهن رسیده یا خیر گفت: چنین اعتراضی هنوز به دست ما نرسیده است.
منبع: ورزش سه
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد